1977, Ik voelde mij ontzettend verraden, had ik het dan toch verkeerd onthouden? Die verhalen met Charlie Chaplin? Ik hoorde dat Charlie Chaplin dood was. Was het dan toch rosbief?
Ik kon er ook niets aan doen, zo hadden ze het me immers voorgeschoteld. Ik kon het zo wel goed onthouden, ze zouden me uitlachen en misschien langer laten leven.
1977, Een jaar waarin veel mensen waar ik van gehouden zou moeten hebben dood gingen, het leek wel magie.
1977, voodoo Ray was geboren in de angst van zijn “religieuze” omgeving.
Snap ik die uitdrijvingen, exorcisme weer in mijn tienerjaren. Zelfs mijn marmot kwam intelligenter over, ook vervloekt, W stak hem zo neer in zijn hoofd, twee dagen later was hij dood. Ik raakte nog in gevecht met W en Lisa schoot te hulp, ze drukte me neer op bed en we begonnen te vrijen om het uit te wissen met ware liefde, zeggen dat soort meiden altijd.
Pablo’s* Generaal de Zwarte Parel, volgens de meiden, verwent nest, schoven ze af want dat zijn ze eigenlijk zelf, je werd dan geadopteerd door kartel als de politie mij weer eens niet genoeg beschermde tegen de maffia, dan kreeg je als vanzelf weer politie bescherming anders was ik vogelvrij.
* zo liet hij merken te weten dat ik hetero was, kennis is hiërarchie, kartel is redelijk roze. W was een zwarte vandaar. En ik heb een soort gele zon in mijn iris om mijn pupillen heen, mijn pupil noemde hij de zwarte parel, ook weer overleeft.
Zo hebben ze mij ooit in het leger in de zeik genomen door generaals strepen op doen.
Enzo fake-te Pablo ooit dat hij mij verkrachte, nep wurgde mij, op mijn slaap kamer en gaf me een dikke zoen, dan kon ik die afvegen bij controle, dan weet je wat hun doen is echt is, de politie ook. Iedereen moest de kamer uit. Volgens mij was zijn zoon er ook. Vogelvrij en godsdienst waanzin daar was het hem om te doen, wij hebben ook kinderen. Niemand hoefde wat voor hem te doen dat deed hijzelf wel. Morgen doen ze het weer voor God of hun regering of de lucht.
extractie: dus gewoon verkracht door die man en heeft mijn angstige pupillen zitten bewonderen.
Zo hief ik ooit mijn vuist naar mijn moeder toen ik het huis uit ging(of naar huis), dat is ook zo’n Alvastwraak type geweest in mijn leven. Meer deed ik niet, ik dat was mijn wraak, ik liet mijn vuist zaken met een vieze bek. Toen zei ze nou als je maar weet dat we jou hier te grazen hebben genomen, wij nemen die wraak wat eerder, ik bedoel maar en zonder aanleiding. Ik ben uit huis gegaan en daarna dom genoeg geweest daar ooit nog eens koffie te hebben gedronken.
Wij zijn wel bang voor ons leven. Dit mocht ik rustig zeggen namens mijn kinderen. Ik weet wat ze overkomen is. RaY